Pasteli Milana Konjovića od 22. septembra 2022. godine biće izloženi u Modernoj galeriji Kulturnog centra Gornji Milanovac.
Izložba Milana Konjovića pod nazivom „Pastel kao izazov” realizuje se u saradnji sa Galerijom “Milan Konjović”, a u okviru Međunarodnog festivala kratkog filma “Kratka forma” i Dana “Mije Aleksića. Postavka će sadržati 25 slika u tehnici pastela. Autor izložbe je Nebojša Vasić, akademski slikar.
Pastel je jedna od likovnih disciplina kojom se Konjović u dva navrata veoma predano bavio. U periodu od 1943-1944. godine, a kasnije 1949.godine, tu tehniku je prihvatio više kao ispit i slikarski izazov. Ovaj opus ne beleži novu fazu u njegovom stvaralaštvu, već posebnu celinu koja nam otkriva neke osobine u boljem sagledavanju Konjovićeve umetničke ličnosti…
Otvaranje izložbe je u 19 sati.
Stvaralaštvo Konjovića
Umetnički put Milana Konjovića započinje tzv. „ranom fazom”, za vreme školovanja po srednjoj Evropi. Odlaskom u Pariz, boja postaje bitan element slikarstva, te nastaju prva remek dela u „plavoj fazi”, koju povratkom u domovinu smenjuje strastvena „crvena faza” na slikama predela i ljudi Vojvodine i Dubrovnika. Rat i zarobljeništvo stišavaju kolorit „sive faze”, a 1953. dolazi do prekretnice, slobodnijeg odnosa prema predmetu i dominacije čiste, intenzivne boje na delima „kolorističke faze”, slikarske orijentacije koja kulminira u „asocijativnoj fazi”, najzrelijem periodu umetnikovog stvaralaštva. „Vizantijska faza”, nastala u poznim Konjovićevim godinama, inspirisana vizantijskim ikonama i freskama, zatvara krug umetničkog puta.
Inače, Opus Milana Konjovića čini više 6.000 radova: ulja, pastela, akvarela, tempera, crteža, tapiserija, pozorišnih scenografija, skica za kostime, vitraža, mozaika i grafika. Stvorio je lični prepoznatljivi stil ekspresionističkog temperamenta, a punu afirmaciju doživeo na 294 samostalne i 693 kolektivne izložbe u Jugoslaviji i brojnim centrima Europe (Prag, Budimpešta, Beč, London, Amsterdam, Rim, Pariz, Atina, Moskva) i sveta (Sao Paolo, Nju Jork, San Francisko…).
MILAN KONJOVIĆ
- januar 1898. Sombor – 20. oktobar 1993. Sombor
Milan Konjović se rodio kao drugi sin Davida Konjovića, advokata, kraljevskog javnog beležnika i Vere, rođene Vukićević. Konjovići su Somborci od davnina, u ove krajeve su došli u vreme „Velike seobe Srba“ sa Patrijarhom Arsenijem Čarnojevićem 1690. iz Pećke Patrijaršije da bi kasnije, kroz vekove, odigrali značajnu ulogu u političkom, društvenom i kulturnom životu grada.
Milan Konjović je već 1914. kao gimnazijalac u Somboru izložio pedesetak svojih radova slikanih po prirodi, a 1919. se upisuje na Akademiju likovnih umetnosti u Pragu, u klasu Vlaha Bukovca. Nakon dva semestra studije nastavlja samostalno, avangardni češki slikar Jan Zrzavi ga upućuje na studiranje Leonarda, potom odlazi u Beč (1921-1922), da bi 1923. usledila studijska putovanja u Minhen, Berlin i Drezden. U Pariz stiže, sa Emom Maštovskom, svojom kasnijom suprugom – koju je upoznao u Pragu – maja 1924. i ostaje do 1932. do svog konačnog povratka u Sombor. U Parizu postiže zapažene uspehe samostalnim izložbama (1931. „Galerie Bing et Cie“, 1932. „Galerie van Leer“, 1937. „Galerie Mouradian-Vallotton“), kao i učestvovanjem na izložbama Pariskih salona. Tu nastaje Konjovićeva „plava faza“ (1929-1933), njegova prva zrela umetnička fizionomija. Po povratku u Sombor posvetio se slikanju rodnog kraja, njegovog pejzaža, ljudi i ambijenata sa strašću vizionara, koji svemu što radi daje pečat svoje autentične stvaralačke ličnosti. Leti slika u Dalmaciji (Mlini, Cavtat, Dubrovnik), te razdoblje od 1934. do 1939. obuhvata umetnikovu „crvenu fazu“. Za vreme rata 1941. nalazi se u zarobljeništvu u logoru Osnabriku (Oflag VIc), gde je uradio nekoliko tempera i veći broj crteža. Posle povratka u Sombor, 1943, 1944. i 1949. nastaju Konjovićevi pasteli, kao i ulja stišanog kolorita, koji čine umetnikovu „sivu fazu“ (1940-1952). Godina 1953. znači preokret u Konjovićevom slikarstvu: odnos prema predmetu postaje slobodniji, na delima „kolorističke faze“ dominira čista, intenzivna boja, umetnik se zaustavlja na pragu apstrakcije. Nova slikarska orijentacija kulminira i traje na radovima „asocijativne faze“ (1960-1984), da bi slikar 1985. počinjao sa prvim varijacijama na temu vizantijske umetnosti, te će do kraja 1990. nastati tridesetak dela nove „vizantijske faze“, sa kojima se i završava Konjovićev prebogati opus od oko 6000 radova, ulja, pastela, akvarela, tempera, crteža, tapiserija, pozorišnih scenografija, skica za kostim, vitraža, mozaika, grafika. Ovo jedinstveno, raznovrsno delo afirmisalo je ime svog majstora sa preko 300 samostalnih izložbi i oko 700 grupnih u zemlji i inostranstvu.
Za redovnog člana Vojvođanske akademije nauka i umetnosti izabran je Milan Konjović 1979., za dopisnog člana Jugoslovenske akademije znanosti i umjetnosti 1986., a za redovnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti 1992.
Dobitnik je brojnih značajnih nagrada i priznanja u zemlji i inostranstvu.
Irma Lang
