„Nemoj mi te strane izraze iz Amerike…“ ili šta je to korupcija? Pa, evo, na srpskom:
Korupcija (lat. corruptio, u prevodu – „podmitljivost”, „potkupljivost”, „pokvarenost”) podrazumeva nezakonito korišćenje društvenog i državnog položaja i moći radi sticanja sopstvene koristi. Kada se upotrebljava kao pridev, reč „korumpiran” doslovno znači „potpuno slomljeno ili potpuno pokvareno”. Tu reč je prvi put koristio Aristotel, a kasnije i Ciceron, koji je dodao termin – mito.
U tradicionalna shvatanja korupcije ubrajaju se prvenstveno definicije koje su postavili Platon, Aristotel, Polibije i Monteskije. Oni korupciju definišu kao kvarenje vlasti, vladanje koje nije u opštem interesu, odnosno interesu političke zajednice – države. Takođe, tu se ubrajaju i definicije koje su postavili Makijaveli i Ruso. Njihovo mišljenje je da je korupcija moralno kvarenje ljudi, odnosno poništavanje društvenih vrednosti i vrlina kod građana.
Savremena administrativna definicija korupcije: to je devijantno ponašanje pojedinca u odnosu na njegovu formalnu ulogu. U ekonomiji, korupcija je maksimizacija profita kršenjem zakona i morala, dok javno-interesna i politička definicija karakterišu korupciju kao korišćenje javnih, opštih dobara za lične, privatne interese.
Korupcija je krivično delo u svim pravnim sistemima sveta. Kada se duboko ukoreni u institucije i atribute državnosti, tada država modernog doba gubi svoju funkciju i u kardinalnim slučajevima kao takva prestaje da postoji, pretvarajući se u despotiju, kojom upravljaju manje, zatvorene interesne i kriminogene grupe, dok je ostatak stanovništva obespravljen i potlačen.
Represija, ucene i pretnje silom stanovništvu, koje se pobuni zbog takve nepravde, česti su pratioci sistemske korupcije, jer pobuna ugrožava izuzetost od zakona, koju korumpirani slojevi uživaju.
M.M./GMInfo.rs
„Nemoj mi te strane izraze iz Amerike…“ ili šta je to korupcija? Pa, evo, na srpskom:
Korupcija (lat. corruptio, u prevodu – „podmitljivost”, „potkupljivost”, „pokvarenost”) podrazumeva nezakonito korišćenje društvenog i državnog položaja i moći radi sticanja sopstvene koristi. Kada se upotrebljava kao pridev, reč „korumpiran” doslovno znači „potpuno slomljeno ili potpuno pokvareno”. Tu reč je prvi put koristio Aristotel, a kasnije i Ciceron, koji je dodao termin – mito.
U tradicionalna shvatanja korupcije ubrajaju se prvenstveno definicije koje su postavili Platon, Aristotel, Polibije i Monteskije. Oni korupciju definišu kao kvarenje vlasti, vladanje koje nije u opštem interesu, odnosno interesu političke zajednice – države. Takođe, tu se ubrajaju i definicije koje su postavili Makijaveli i Ruso. Njihovo mišljenje je da je korupcija moralno kvarenje ljudi, odnosno poništavanje društvenih vrednosti i vrlina kod građana.
Savremena administrativna definicija korupcije: to je devijantno ponašanje pojedinca u odnosu na njegovu formalnu ulogu. U ekonomiji, korupcija je maksimizacija profita kršenjem zakona i morala, dok javno-interesna i politička definicija karakterišu korupciju kao korišćenje javnih, opštih dobara za lične, privatne interese.
Korupcija je krivično delo u svim pravnim sistemima sveta. Kada se duboko ukoreni u institucije i atribute državnosti, tada država modernog doba gubi svoju funkciju i u kardinalnim slučajevima kao takva prestaje da postoji, pretvarajući se u despotiju, kojom upravljaju manje, zatvorene interesne i kriminogene grupe, dok je ostatak stanovništva obespravljen i potlačen.
Represija, ucene i pretnje silom stanovništvu, koje se pobuni zbog takve nepravde, česti su pratioci sistemske korupcije, jer pobuna ugrožava izuzetost od zakona, koju korumpirani slojevi uživaju.
M.M./GMInfo.rs
